هیئت انصارالمهدی(عج) روستای اسماعیل قنبر

کسی که در مقام علی علیه السلام شک و تردید دارد، روز قیامت وقتی از قبرش برانگیخته می شود، گردنبندی از آتش بر گردن دارد با طوق آتشین سیصد شعبه و قلاده که بر هر قلاده ای شیطانی است که یک‌سر بر صورتش آب دهان می‌اندازد تا زمانی که در موقف حساب و باز خواست قرار بگیرد.

عبدالرحمان بن سمره می‌گوید:

روزی به رسول خدا (ص)گفتم:« مرا به راه نجات و رستگاری راهنمایی کن.»

پیامبر فرمود:« ای پسر سمره، هر گاه مردم دچار اختلاف عقیده شدند، تو از علی بن ابی طالب پیروی کن، همانا علی از من است؛ روح او از روح من، و سرشتش از سرشت من است.

او کسی است که حق و باطل را از هم جدا می‌سازد. هر چه از او بپرسند، پاسخگوست و هر کس از او هدایت و رشد بخواهد، راهنمایی‌اش می‌کند. هر کس حق را نزد علی بجوید، آن را می‌یابد و هر کس هدایت را در پیشگاه او جست و جو کند، هدایت می‌شود. هر کس به او پناه برد در امان است، و هر کس به او متمسک شود نجات می‌یابد.

رسول خدا صلی الله علیه و آله به جابربن عبدالله انصاری فرمود:« علی در پیشگاه خداوند جایگاه والا و پاداش های فراوانی دارد که به هیچکدام از فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل چنین مقام و پاداشی نداده است. دوستی با علی بر هر مسلمانی واجب است، زیرا او تقسیم کننده بهشت و دوزخ است و هیچکس حق عبور از صراط را جز با بیزاری جستن از دشمنان او ندارد.» رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:« کسی که در مقام علی علیه السلام شک و تردید دارد، روز قیامت وقتی از قبرش برانگیخته می شود، گردنبندی از آتش بر گردن دارد با طوق آتشین سیصد شعبه و قلاده که بر هر قلاده ای شیطانی است که یک‌سر بر صورتش آب دهان می‌اندازد تا زمانی که در موقف حساب و باز خواست قرار بگیرد.»

منابع:

بحارالانوار، ج 39، ص 336، حدیث305 -------- الفردوس

امیرالمؤمنین علیه السلام روزی در مسجد کوفه بودند؛ تاریکی شب که فراگیر شد، مردی از باب الفیل (در فیل، که یکی از درهای مسجد کوفه است) با جامه ای سفید وارد شد با ورود او، نگهبانان برای حفاظت از حضرت آمدند، حضرت به آنها فرمود: چه می خواهید؟

گفتند: ما دیدیم این مرد به طرف ما آمد، ترسیدیم که شما را ترور کند.

حضرت فرمود: هرگز چنین کاری صورت نمی گیرد، برگردید، خداوند شما را رحمت کند آیا شما می خواهید مرا از دست زمینیان محافظت کنید؟ پس از آسمانیان چه کسی مرا محافظت می کند؟

آن مرد سفید پوش مدتی نزد حضرت ماند و از او می پرسید و به حضرت چنین گفت: ای امیر المومنین، تو به خاندانت ارزش و زینت و کمال بخشیدی و خود از خلافت هیچ بهره ای نگرفتی، امت محمد صلی الله علیه و آله نیازمند توست و تو احتیاجی به امت نداری.

قوم تو بر تو پیشی گرفت و بر جای تو نشستند و بر خداست که آنها را عذاب کند و همانا تو نسبت به دنیا بی رغبت هستی و در آسمانها و زمین بلند مرتبه و با عظمت هستی و همانا برای تو در آخرت مواقف بسیاری است (مواردی که حضرت در آنجاها می ایستد و جایگاه با عظمتش در پیشگاه خدا برای مردم ارائه می شود) که در آن مواقف چشمان شیعیانت روشن می گردد و همانا تو سید و آقای اوصیاء (جانشینان پیامبران) هستی و برادرت سید و آقای پیامبران است، آن گاه آن شخص نام همه امامان را بر زبان آورد و رفت.

در این حال، امیر المؤمنین علیه السلام متوجه حضرت حسن و حسین علیهما السلام شد و فرمود: او را می شناسید؟

گفتند: نه، او کیست ای امیرالمؤمنین؟

حضرت فرمود: این برادرم خضر است.

منابع:

بحارالانوار، ج 39، ص 132، حدیث 4 ------ مناقب

حضرت علی علیه السلام و حضرت خضر نزد هم بودند. علی علیه السلام به خضر فرمود:« گفتاری حکیمانه بگو.»

خضر گفت:« فروتنی بی نیازان در برابر نیازمندان به خاطر نزدیکی به خداوند چه زیباست »

علی علیه السلام فرمود:« و زیباتر از آنچه گفتی، اظهار بی نیازی و عزت نفس نیازمندان در برابر بی نیازان است، با اعتماد به خداوند. »

خضر گفت:« این جمله را باید با طلا نوشت.»

منابع:

بحارالانوار، ج 39، ص 133 ------ مناقب

روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله در جمع اصحابش نگاهی به علی علیه السلام کرد و فرمود:« تو به عیسی بن مریم شباهت داری، و اگر بیم آن نبود که بعضی از افراد امتم درباره تو کلامی را بگویند که مسیحیان درباره عیسی گفتند (که عیسی فرزند خداست) درباره مقامت چیزی می گفتم که هرگاه از جایی می گذشتی، مردم خاک کف پایت را برای تبرک برگیرند.»

عده‌ای از اصحاب با شنیدن این سخن پیامبر، خشمگین شدند و به هم چنین گفتند:«محمد برای پسر عمویش جز به این راضی نشد که او را به پیامبر بنی اسرائیل تشبیه کند.»

در این هنگام آیه 57 سوره زخرف نازل شد:«و لما ضرب ابن مریم مثلا اذا قومک منه یصدون.» (و هنگامی که به عیسی پسر مریم تشبیه می کنی، قوم تو از او روی برمی‌گرداندند.)

منابع:

بحارالانوار، ج 35 ، ص 314، شماره 4 --------- کنزجامع الفوائد

عبدالله بن عباس می گوید:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

در شب معراج، در آسمان چهارم، خروسی را دیدم از درّ سفیدتر که دو چشمش از یاقوت سرخرنگ و دو پایش از زبرجد سبز بود و ندا می کرد:« لا اله الا الله، محمد رسول الله، علی بن ابی طالب امیر المؤمنین ولی الله فاطمه و ولدها الحسن و الحسین صفوه الله. یا غافلین اذکروا الله، علی مبغضیهم لعنه الله »

(جز الله خدایی نیست، محمد فرستاده خداست، علی بن ابی طالب امیر مؤمنان ولی خداست، و فاطمه و فرزندانش حسن و حسین برگزیدگان خدایند. ای غافلان و بی خبران، خدا را یاد کنید؛ لعنت خداوند بر دشمنان آنان باد!)

منابع:

بحارالانوار، ج 37، ص 47، حدیث 24 ------ کشف الیقین

حضرت علی علیه السلام می‌فرمود:

رسول خدا صلی الله علیه و آله به من فرمود: در شب معراج وقتی به سدره المنتهی رسیدم، در پیشگاه خداوند ایستادم.

خداوند به من فرمود:« ای محمد! تو مردم را آزمودی. کدام یک را فرمانبردارتر یافتی؟»

گفتم:« پروردگارا، علی را مطیع‌تر از همه یافتم.»

خداوند فرمود:« راست گفتی. آیا برای خودت جانشینی برگزیده ای که رسالتت را ابلاغ کند و به بندگانم آنچه را که از کتاب من نمی دانند بیاموزد؟»

گفتم:« نه، تو برای من جانشین برگزین که انتخابت برای من خیر است.»

خداوند فرمود:« من برای تو علی را برگزیدم. او را جانشین و وصی خودت قرار بده که علم و حلم خود را به او بخشیده‌ام؛ او حقیقتاً امیرالمؤمنین است و پیش از او کسی امیرالمؤمنین نبوده و نیست. ای محمد، علی پرچم هدایت است، امام کسی است که مطیع من باشد و نور دوستان من است. او کلمه ای است که همراه باتقوایان است. هر کس علی را دوست بدارد، مرا دوست داشته است و هر کس او را دشمن بدارد مرا دشمن داشته است.

ای محمد، این بشارت ها را به علی بگو.»

من پس از شنیدن این بشارت از زبان پیامبر گفتم:« من بنده خدا و در دست قدرت او هستم. اگر مرا عِقاب کند به دلیل گناه من است و بر من ستمی روا نداشته، و اگر آنچه را به من وعده داده محقق کند باز خودش سزاوارتر است به آنچه می کند.»

پیامبر خدا در حق من چنین دعا کرد:« بار خدایا، قلب علی را نورانی کن و بهار او را ایمان به خودت قرار بده.»

پس از دعای پیامبر در حق من، خداوند فرمود:« ای محمد، دعایت را در حق علی اجابت کردم، اما او را به بلاهایی مبتلا می کنم که هیچ یک از دوستان خود را به آنها نکرده‌ام.»

پیامبر به خداوند گفت:« پروردگارا، اما علی برادر من همنشین و همراه من است.»

خداوند فرمود:« آری، اما تقدیر من چنین است که علی به بلاها گرفتار می شود و دیگران نیز به واسطه او آزمایش می شوند. اگر علی نبود اولیای من و اولیای پیامبران شناخته نمی‌شدند.»

منابع:

بحارالانوار، ج 36، ص 159، حدیث 140 ------ کنز جامع الفوائد

رسول خدا صلی الله علیه و آله در آخرین لحظات پیش از مرگ، ضمن سخنانی به دخترش، فاطمه سلام الله علیها، او را تسلّی داد و فرمود:« ای فاطمه، اندوهگین مباش و گریه نکن، زیرا که خداوند از من به تو مهربان تر است، به این جهت که تو در دل من هستی و در قلب من جای داری، و خداوند مردی را به همسری تو درآورده که از نظر جایگاه و منزلت خانوادگی شریفترین مرد خاندان توست و نسبت به مردم از همه مهربان‌تر است، عدالت را بیش از همه درباره مردم اجرا می کند و در قضاوت و داوری آگاهتر از همگان است.»

منبع:

بحارالانوار، ج 36، ص 307، حدیث 146 ------ کفایه الاثر

عبدالرحمان بن سمره می‌گوید:

روزی به رسول خدا صلی الله علیه و آله گفتم:« مرا به راه نجات و رستگاری راهنمایی کن.»

پیامبر فرمود:« ای پسر سمره، هر گاه مردم دچار اختلاف عقیده شدند، تو از علی بن ابی طالب پیروی کن، زیرا او امام امت من است و جانشین من در میان آنها.

او کسی است که حق و باطل را از هم جدا می‌سازد. هر چه از او بپرسند، پاسخگوست و هر کس از او هدایت و رشد بخواهد، راهنمایی‌اش می‌کند. هر کس حق را نزد علی بجوید، آن را می‌یابد و هر کس هدایت را در پیشگاه او جست و جو کند، هدایت می‌شود. هر کس به او پناه برد در امان است، و هر کس به او متمسک شود نجات می‌یابد. ای پسر سمره، هر کس در برابر او تسلیم باشد و ولایت او را پذیرا باشد از هر خطری مصون است و هر کس ولایت او را نپذیرد و با او دشمنی کند هلاک می‌گردد.

همانا علی از من است؛ روح او از روح من، و سرشتش از سرشت من است. او برادر من است و من برادر اویم. او همسر دخترم فاطمه است که از ازل تا ابد، سرور زنان عالم است. دو امام امت من و دو سرور جوانان اهل بهشت، حسن و حسین، فرزندان اویند و نیز نُه نفر از فرزندان حسین که نهمین آنها قائم امت من است که زمین را از قسط و عدل پر می‌کند، همان گونه که پیش از او ظلم و ستم پر گشته است.»

منابع:

بحارالانوار، ج 36، ص 226، حدیث 2 ------ امالی صدوق

مقداد می‌گوید:

از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیدم که فرمود:« سوگند به خدایی که جانم به دست اوست آدم شایستگی آفرینش و دمیده شدن روح الهی در جسمش و پذیرفته شدن توبه‌اش و بازگشت به بهشت را پیدا نکرد مگر وقتی که نبوت من و ولایت علی علیه السلام را پذیرفت. سوگند به خدایی که جانم به دست اوست،ابراهیم نیز ملکوت آسمان‌ها و زمین را ندید و خداوند او را دوست و خلیل خود برنگزید مگر وقتی که نبوت من و ولایت علی علیه السلام را پذیرفت.

سوگند به خدایی که جانم به دست اوست، خداوند با موسی سخن نگفت و عیسی را آیت و نشانه برای جهانیان قرار نداد مگر وقتی که نبوت من و ولایت علی علیه السلام را پذیرفتند. سوگند به خدایی که جانم به دست اوست، هیچ پیامبری به پیامبری نرسید جز با معرفت به من و اقرار به ولایت ما، و هیچ موجودی از آفریده های الهی شایستگی توجه خداوند را پیدا نکرد جز با بندگی و اقرار به امامت و ولایت علی.»

منابع:

بحارالانوار، ج 40، ص 96 ----- کتاب سلیم بن قیس

ابوبصیر از حضرت امام جعفر صادق علیه السلام و او از پدرانش نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

خداوند متعال از میان روزها روز جمعه، از میان ماه‌ها ماه رمضان، از میان شب‌ها شب قدر، از میان همه پیامبران، مرا و از میان بستگانم علی را برگزید و او را بر تمام اوصیاء پیامبران برتری بخشید.

منابع:

بحارالانوار، ج 36، ص 256، حدیث 74 ------ کمال الدین

سعد بن عباده می گوید:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: در شب معراج که مرا به آسمان بردند، در پیشگاه پروردگارم، به فاصله دو کمان یا نزدیکتر، ایستاده بودم که ندایی از سوی خداوند شنیدم که فرمود:« از آنانی که با تو در زمین هستند، چه کسی را دوست داری؟»

گفتم:« خداوندگارا، من کسی را دوست دارم که تو دوستش داری و به دوستی او فرمانم می‌دهی.»

خداوند فرمود:« ای محمد، علی را دوست بدار که من، هم او و هم دوستدار او را دوست دارم.»

چون به آسمان چهارم برگشتم، جبرئیل مرا دید و پرسید:« خداوند عزیز به تو چه فرمود و تو به او چه گفتی؟»

سخنان خداوند را به او گفتم.

در این هنگام جبرئیل گریست و گفت:« ای محمد، سوگند به خدایی که تو را به حق، به پیامبری برانگیخت، اگر زمینیان علی را (همان گونه که آسمانیان دوست دارند) دوست می‌داشتند، خداوند آتشی را که با آن کسی را عذاب کند نمی‌آفرید.»

منابع:

بحارالانوار، ج 39، ص 248، حدیث 11 ------- روضه، فضائل

عبدالله بن عمر می گوید: از پیامبر صلی الله علیه و آله دربارة علی بن ابیطالب علیه السلام پرسیدم حضرت فرمود: چرا گروهی مقام کسی را انکار می کنند که جایگاهش در پیشگاه خداوند همانند منزلت و جایگاه من در پیشگاه خداوند است.

آگاه باشید که هر کس علی را دوست بدارد مرا دوست داشته است، هرکس مرا دوست بدارد خداوند از او راضی است، هرکس خداوند از او راضی باشد بهشت را به او پاداش دهد، بدانید که هر کس علی را دوست بدارد خداوند نماز و روزه و عبادتش را قبول می کند، دعایش را مستجاب می کند.

بدانید که هر کس علی را دوست بدارد فرشتگان برای او طلب آمرزش می کنند و درهای بهشتبرایش گشوده می شود تا از هر دری که خواست بدون حساب وارد بهشت شود، آگاه باشید که هر کس علی را دوست بدارد از دنیا خارج نمی شود تا اینکه از حوض کوثر بیاشامد و تا این که ازدرخت طوبی بخورد و جایگاهش را در بهشت بنگرد.

بدانید که هر کس علی را دوست بدارد خداوند در بهشت به تعداد رگهای بدن او به او حوریه می دهد و درباره هشتاد نفر از خاندانش شفاعت می کند و در برابر هر تار موئی که در بدن دارد شهری در بهشت از آن او می شود.

بدانید که هر کس علی را دوست بدارد خداوند ملک الموت (عزرائیل) را با رفق و ملایت به سوی او می فرستد و خداوند عزیز و با عظمت ترس و نگرانی از ((نکیر و منکر ( ناکر و نکیر )|منکر و نکیر)) را از او بر طرف می سازد. و قلبش را نورانی کند و رویش را سفید گرداند.

بدانید هر کس علی را دوست بدارد خداوند او را از آتش نجات دهد؛ آگاه باشید که هر کس علی را دوست بدارد خداوند حکمت را در دلش استوار گرداند و سخن درست را بر زبانش جاری سازد و درهای رحمت را برایش بگشاید.

بدانید هر کس علی را دوست داشته باشد در آسمانها بنام اسیر خداوند در زمین خوانده شود، بدانید هر کس علی را دوست داشته باشد فرشته ای از زیر عرش ندایش دهد که ای بندة خدا، عمر را از سر بگیر و از نو شروع کن که خداوند همه گناهانت را بخشید.

بدانید هر کس علی را دوست بدارد روز قیامت در حالتی می آید که سیمایش چون ماه در شب چهارده می درخشد، بدانید هر کس علی را دوست بدارد خداوند تاج کرامت و بزرگواری را بر سر او می نهد بدانید که هر کس علی را دوست بدارد چون برقی جهنده از صراط می گذرد.

بدانید که هر کس علی را دوست بدارد و ولایت او را بپذیرد خداوند برای او بیزاری از آتش و جواز عبور از صراط و امان از عذاب را می نویسد؛ بدانید هر کس علی را دوست بدارد هیچ پرونده دفتری برای محاسبه او گشوده نخواهد شد و هیچ میزانی برای سنجش اعمال او نسب نخواهد شد و به او گفته می شود بدون حساب داخل بهشت شو.

بدانید هر کس آل محمد را دوست بدارد از حساب و میزان و صراط در امان است؛ هر کس آل محمد را دوست بدارد ملائکه با او مصافحه می کنند و پیامبران با او دیدار می کنند و هر حاجتی که از پیشگاه خداوند دارد بر آورده می شود.

بدانید که هر کس بر دوستی آل محمد از دنیا برود من بهشت را برای او به عهده می گیرم، پیامبر خدا این جمله آخر را سه بار تکرار فرمود.

امام باقر علیه السلام می فرماید: خداوند دوستی علی را در قلب هیچ کس تثبیت نمی کند جز آن که اگر لغزشی برای آن شخص پیش آید خداوند او را تثبیت کند و گامش را استوار گرداند. رسول خدا صلی الله علیه و آله به جابربن عبدالله انصاری فرمود:« علی در پیشگاه خداوند جایگاه والا و پاداش های فراوانی دارد که به هیچکدام از فرشتگان مقرب و پیامبران مرسل چنین مقام و پاداشی نداده است. دوستی با علی بر هر مسلمانی واجب است، زیرا او تقسیم کننده بهشت و دوزخ است و هیچکس حق عبور از صراط را جز با بیزاری جستن از دشمنان او ندارد.»

منابع:

بحارالانوار، ج 35، ص 106 ------ فضائل

انس بن مالک می گوید:« در ماه رمضانی که امیرالمؤمنین علی علیه السلام در آن به شهادت رسید، نزد امام رفته بودم. امام فرزندش، حضرت امام حسن مجتبی علیه السلام، را فرا خواند و به او فرمود:« بر فراز منبر برو و خداوند را ستایش کن و بر او درود بفرست و جدت رسول الله را به بهترین صورت یاد آور و بگو: خداوند لعنت کند فرزندی را که عاق والدین شود. خداوند لعنت کند بنده ای را که از موالی (اربابان) خویش بگریزد، خداوند لعنت کند گوسفندی را که از چوپان جدا شود و راه خود را گم کند؛ و آنگاه از منبر پایین بیا.»

پس از اینکه امام حسن دستور پدرش را اجرا کرد و از منبر پایین آمد، مردم گرد او جمع شدند و گفتند:«ای پسر امیر المؤمنین و ای پسر دختر رسول خدا، معنای سخنی را که گفتی برای ما توضیح بده.»

حضرت امام حسن علیه السلام فرمود:« پاسخ را از امیرالمؤمنین بخواهید.»

علی علیه السلام در پاسخ فرمود:« روزی پیامبر پس از نماز، دست راستش را به دست راست من زد و آن را محکم گرفت و به سینه اش چسباند و فرمود: ای علی. من و تو دو پدر این امت هستیم؛ پس خداوند لعنت کند آنکه ما را عاق کند (نافرمانی کند و بدخواه ما باشد.) بگو آمین.»

گفتم:«آمین.»

رسول خدا فرمود:« من و تو دو مولای این امت هستیم، پس خداوند لعنت کند آن کس را که از ما بگریزد. بگو آمین.»

گفتم:« آمین.»

بار دیگر رسول خدا فرمود:« من و تو دو راعی (چوپان و عهده دار تربیت) این امت هستیم؛ پس خداوند لعنت کند هر کس را که خود را از ما جدا سازد و گم کند. بگو آمین.»

گفتم:« آمین.»

امیرالمؤمنین ادامه داد:« هر گاه پس از دعاهای پیامبر آمین می گفتم، صدای دو نفر دیگر را می شنیدم که با من آمین می گفتند. از پیامبر پرسیدم آن دو نفر که همراه من آمین می‌گویند، چه کسانی هستند.»

فرمود:« جبرئیل و میکائیل*.»

میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب خداست که مأمور روزی رساندن به مخلوقات است

منبع:

بحارالانوار، ج 36، ص 5، حدیث 4 ------ معانی الاخبار

حضرت امام رضا علیه السلام از پدرانش نقل می کند که خداوند در یک حدیث قدسی می‌فرماید:« من خدا هستم و جز من معبودی نیست. با قدرتم خلایق را آفریدم و از میان آنان هر کس را که خواستم به پیامبری برگزیدم و از میان همه آنان محمد را دوست و محبوب و برگزیده ام انتخاب کردم و او را به سوی آفریدگانم فرستادم؛ علی را برایش برگزیدم و او را برادر و وصی و وزیرش قرار دادم تا پس از او رسالتش را ابلاغ کند و جانشین من بر بندگانم باشد، کتاب مرا برای آنها تبیین کند و در میان آنان به حکم من رفتار کند؛ او را نشانه هدایت از گمراهی قرار دادم؛ علی را در ِ خودم قرار دادم تا از آن دَر به من برسند؛ او را خانه خودم قرار دادم، خانه ای که هر کس در آن داخل شود، از آتش من در امان است؛ او را دژ محکم خویش قرار دادم تا هر کس به آن پناه برد، از ناخوشایندی‌ها و بدی‌های دنیا و آخرت مصون بماند؛ او را وجه خودم ( وجه الله ) قرار دادم تا هر کس به او متوجه شود، من از او رو بر نگردانم؛ و او را حجت خودم بر تمام آسمانیان و زمینیان قرار دادم.

کار هیچکس را جز با اقرار به ولایت او و نبوت فرستاده‌ام، محمد، نمی‌پذیرم. او دست گسترده من بر تمام بندگانم است و نعمتی است که بر هر یک از بندگانم که دوست داشته ام ارزانی کرده ام. هر کس از بندگانم که دوستش بدارم، ولایت و معرفت علی را به او می شناسانم و هر کس از بندگانم را که دوستش ندارم، او را از ولایت و معرفت علی منصرف می‌کنم.

سوگند به عزت و جلالم که هیچیک از بندگانم ولایت علی را نمی پذیرند مگر آنکه او را از آتش دور و به بهشت داخل می سازم، و هیچیک از بندگانم علی را دشمن نمی کنند و از ولایتش سر باز نمی زنند مگر اینکه او را دشمن می‌دارم و داخل دوزخش می‌کنم، و دوزخ بد جایگاه و فرجامی است.»

منابع:

بحارالانوار، ج 38، ص 98، حدیث 17 ------ امالی صدوق، عیون الاخبار

عبدالله بن مسعود از رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت می‌کند که فرمود:

در معراج، زمانی که میان من و پروردگارم دیگر هیچ فرشته مقربی نبود، این ندا را شنیدم که:« انما انت منذر و لکل قوم هاد » (تو بیم دهنده هستی و هر قومی هدایت کننده‌ای دارد.)

گفتم:« پروردگارا، من بیم دهنده هستم، هادی (هدایت کننده) کیست؟»

خداوند فرمود:« ای محمد! هادی، علی بن ابی طالب است که رهبر هدایت شدگان است و پیشوای با تقوایان و پیشوای سفیدرویان امت تو، که با رحمت من، آنها را به بهشت هدایت می‌کند.»

منابع:

بحارالانوار، ج 35، ص 400، حدیث 11 ------ تفسیر فرات بن ابراهیم کوفی

زید بن ارقم می گوید:

رسول خدا صلی الله علیه و آله به علی علیه السلام فرمود:« تو امام و جانشین بعد از من هستی. ای علی، در روز قیامت فقط ما چهار نفر سواره هستیم.»

مردی از انصار برخاست و به رسول خدا گفت:« پدر و مادرم فدایت، آن چهار سوار چه کسانی هستند؟»

رسول خدا فرمود:« من هستم که بر مرکب خداوند به نام بُراق سوار هستم، برادرم صالح بر ناقه سوار است (همان شتری که خداوند فرستاد و مردم آن را پی کردند و دست و پایش را با شمشیر مجروح کردند)، عمویم حمزه بر ناقه من که عضباء نام دارد سوار است و برادرم علی بر ناقه ای از ناقه های بهشتی، در حالی که لوای حمد به دست اوست و ندا می دهد « لا اله الا الله محمد رسول الله » و مردمان می گویند:« او یا یک فرشته مقرب است یا پیامبری که از سوی خدا آمده یا حامل عرش است.»

در این هنگام فرشته ای از دل عرش جواب می دهد: « ای مردمان، او نه فرشته مقرب است، نه پیامبر مرسل و نه حامل عرش. او صدّیق اکبر و فاروق اعظم، علی بن ابی طالب است.»

منابع:

بحارالانوار، ج36، ص319، ح171 ------ کفایة الاثر

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:« هر کس دوست دارد همانند تندبادی از روی صراط بگذرد و بدون حساب وارد بهشت شود، باید ولایت ولی و وصی و همنشین و جانشین من بر خاندان و امتم، علی بن ابی طالب، را بپذیرد؛ و هر کس می‌خواهد وارد دوزخ شود، باید از پذیرفتن ولایت او سر باز زند.

سوگند به عزت پروردگارم، علی دری است که جز از آن به خدا نمی‌توان رسید. او صراط مستقیم و همان کسی است که خداوند در روز قیامت از ولایتش می‌پرسد.»

منابع:

بحارالانوار، ج 38، ص 97، حدیث16 ------ امالی صدوق

امام صادق علیه السلام فرمود:

روز قیامت ندا می رسد که:« خلیفه خدا در زمین کجاست؟ »

پس از این ندا حضرت داوود برمی خیزد.

به او گفته می شود:« منظور ما از خلیفه‌ی خدا تو نبودی، اگر چه تو نیز خلیفه الله در زمین خداوند بوده‌ای.»

در این هنگام امیرالمؤمنین علیه السلام برمی‌خیزد و از آسمان ندا می‌رسد:« ای مردم، این علی بن ابی طالب است که خلیفه الله در زمین و حجت او بر بندگانش است. هر کس در دنیا به ریسمان او آویخته، امروز نیز به ریسمان او بیاویزد تا از نور او روشنی گیرد و به بهشت رهنمون شود.»

منابع:

بحارالانوار، ج 38، ص 153، حدیث127 ------ مناقب

در آیه 69 سوره نساء چنین آمده است:« فَاُولئک مع الّذین انعم الله علیهِم من النبیین و الصّدیقین و الشّهداء و الصّالحین و حسن اولئک رفیقا »؛ (آنها که خداوند و رسولش را اطاعت کنند، با کسانی هستند که خداوند به آنها نعمت عنایت کرده یعنی با پیامبران و صدیقان و شهیدان و نیکوکاران‌ محشور خواهند شد، و در بهشت نیکو رفیقانی هستند.)

اُمّ سلمه از پیامبر اکرم درباره تفسیر این آیه پرسید. پیامبر فرمود:« مراد از پیامبران، من هستم و مراد از صدیقان، علی بن ابیطالب است.»

منابع:

بحارالانوار، ج 36، ص347، حدیث 214 ------ کفایه الاثر

منابع:

بحارالانوار، ج 36، ص347، حدیث 214 ------ کفایه الاثر

جابر بن عبد الله انصاری می گوید:

روزی رسول خدا صلی الله علیه و آله به همراه جمعی از اصحابش در منزل ماریه قبطیه بود. در این هنگام علی بن ابی طالب علیه السلام وارد شد. پیامبر با دیدن علی علیه السلام به اصحابش فرمود:« بهترین شخص پس از من به سوی شما آمد. او مولای شماست؛ اطاعتش همانند اطاعت من واجب است و نافرمانی او همچون نافرمانی من حرام. ای مردم، من خانه حکمت ام و علی کلید آن است و جز با کلید نمی توان به خانه وارد شد؛ و آن کس که می‌گوید مرا دوست دارد ولی با علی دشمن است، دروغگوست.»

حضرت علی علیه السلام روزی بر فراز منبر کوفه ضمن معرفی خود فــرمود: همانا حبیب (دوست) من رسول خدا صلی الله علیه وآله بسیار می فرمود: ای علی دوست داشتن تو تقوی و ایمان است و دشمنی با تو کفر و نفاق است و نیز پیامبر می فرمود: من خانه حکمت هستم و تو کلید آن خانه ای و دروغ می گوید آنکه می پندارد مرا دوست دارد و با تو دشمن است.

منابع:

بحارالانوار، ج 39، ص341، حدیث 12 ------ امالی صدوق

امام صادق علیه السلام از پدرانش نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه وآله به علی بن ابی طالب علیه السلام فرمود: ای علی، تو برای من همانند هبةالله برایآدم، و مانند سام برای نوح و اسحاق برای ابراهیم و هارون برای موسی و شمعون برای عیسی هستی، فقط فرق تو این است که پس از من پیامبری نیست ـ و آنها که جانشینان پیامبران قبلی بودند. همه پیامبر بودند ـ ای علی تو وصّی من و جانشین من هستی، هر کس که وصایت و جانشینی تو را انکار کند، از من نیست و من از او نیستم و من دشمن او روز قیامت هستم.

ای علی! فضیلت تو از همه امّت من بیشتر است و اسلام تو پیش از همه آنها است و دانش و حلم و شجاعت قلبی و شهادت و وجود تو بیشتر از همه افراد امّت است. ای علی، تو امام و امیر پس از من هستی و تو بعد از من صاحب و وزیر هستی و در میان امّتم برای تو نظیر و نمونه ای نیست و تو در امّتم بی نظیر هستی. ای علی تو تقسیم کننده بهشت و افرخ هستی با دوستی تو نیکان از فاجران و بدان شناخته می شوند و اشرار از خوبان جدا می گردند و نیز مؤمنان از کافران شناخته می شوند.

منابع:

بحارالانوار، ج37، ص254، ح1 ------ امالی صدوق

امام رضا علیه السلام از پدرانش نقل می کند که رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:

«هر کس دوست دارد به دین من متمسّک شود و پس از من، بر کشتی نجات سوار گردد، باید از علی بن ابیطالب پیروی کند، و با دشمنانش دشمن و با دوستانش دوست باشد؛ زیرا او در زمان حیات و بعد از مرگ من، وصی و جانشین من بر امتم است. علی پس از من، امام هر مسلمان و امیر هر مؤمنی است. گفتار او گفتار من، فرمان او فرمان من و نهی او نهی من است. پیروی کننده از او پیروی کننده از من، یاور او یاور من و خوارکننده‌ی او خوارکننده من است. هر کس پس از من از علی جدا شود، روز قیامت، مرا نمی بیند و من نیز او را نخواهم دید، و هر کس با علی مخالفت کند، خداوند او را از بهشت محروم می‌کند و دوزخ را جایگاهش قرار می‌دهد. هر کس علی را خوار سازد، خداوند روز قیامت او را خوار می کند و هر کس علی را یاری کند، خداوند روز قیامت او را یاری می کند و هنگام بازخواست در قبر و قیامت زبانش را گویا می‌سازد.»

منبع:

بحارالانوار، ج 36، ص 254، حدیث 70 ------ کمال الدین

جابربن عبدالله انصاری از عمر بن خطاب نقل می کند که می گفت:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود:« برتری علی بن ابی طالب بر این امت، همانند برتری ماه رمضان بر ماه های دیگر و برتری شب قدر بر دیگر شب‌ها و فضیلت شب جمعه بر شب‌های دیگر است؛ خوشا به حال آن که به علی ایمان بیاورد و و ولایتش را تصدیق کند، و وای بر آن که مقام و حق او را انکار کند. زیرا بر خدا واجب است که چنین کسی را در قیامت، از شفاعت محمد محروم کند.»

منابع:

بحارالانوار، ج 38، ص 14، حدیث 21 ------ روضه کافی - فضائل

رسول خدا صلی الله علیه و آله می‌فرمود:

در شب معراج، خداوند مرا ندا کرد:« ای محمد! من محمود هستم و تو محمد. اسم تو را از اسم خود برگرفته‌ام و تو را بر تمام مخلوقاتم فضیلت داده‌ام. برادرت، علی، را نشانه هدایت برای بندگانم قرار بده تا آنان را به دین من هدایت کند. ای محمد، من علی را امیرالمؤمنین قرار داده‌ام. هر کس را که بر او فرمانروایی کند و خود را امیر او بداند، لعنت می‌کنم، هرکس را که با او مخالفت کند عذابش می‌دهم، و هرکس او را فرمان برد، به خودم نزدیکش می‌کنم.

ای محمد، من علی را امام مسلمانان قرار داده‌ام. هر کس را که از او پیشی بگیرد، به عقب می‌افکنم و هرکس را که نافرمانی‌اش کند، از خود دور می‌سازم،

همانا علی، سید اوصیاء و پیشوای سپید چهره گان زیباروی (مؤمنان) و حجّت من بر همه مخلوقات است.»

منابع:

بحارالانوار، ج 38، ص 199، حدیث 8 ------ کنز جامع الفوائد

رسول خدا صلی الله علیه و آله در گفتاری برخی از فضائل حضرت علی علیه السلام را اینگونه تبیین می کند: برای علی، نامی است که بر هر حجابی در بهشتنوشته شده است. پروردگارم بشارت آن را به من داد و مژده ای که پروردگارم به من داد برای علی، نزد من است.

علی در پیشگاه خداوند حق، محمود (ستایش شده) است و در پیشگاه ملائکه پاک وخالص از نا پاکی هاست و علی نزدیکترین افراد و خالصترین آنهاست و او چراغ من سپرمن و رفیق من است.

پروردگارم او را مایة انس من قرار داده است و من از خدایم خواستم که پیش از من او را نمیراند و از خدایم خواستم که او را شهید از دنیا ببرد من در بهشت دیدم که حوّریه علی بیشتر از برگ درختان است و قصرهای علی به تعداد انسان هاست.

منابع:

بحارالانوار، ج 39، ص 37، حدیث 7 --------- امالی صدوق

حضرت علی علیه السلام سوار بر استر (مرکب سواری) پیامبر خدا صلی الله علیه وآله از جمعی گذشت و سلمان در میان آنها بود سلمان با دیدن حضرت علی علیه السلام به جمع حاضر گفت: آیا برنمی خیزید دامن او را بگیرید و از او بپرسید؟

سوگند به خدائی که دانه را شکافت و جاندار را آفرید جز او هیچکس سر و راز پیامبرتان را برای شما بازگو نخواهد کرد. همانا او عالم زمین و ستون آن است و آرامش زمین به اوست. اگر او را از دست دهید علم را از دست داده اید و مردم را نمی شناسید.

منابع:

بحارالانوار، ج 40، ص 42، حدیث 78 -------- امالی مفید

ابوذر غفاری می گویـــد:

رسول خدا صلی الله علیه و آله فــرمود:« علی در میان این امت مانند کعبــه است که نگاه به آن عبادت، و رفتن به سویش و نیت آن برای انجام مراسم حج واجب است.»

منبع:

بحارالانوار، ج 40، ص 43، حدیث 80 -------- روضه

در جنگ جمل هنگامی که زید بن صوحان به سختی مجروح شد و به زمین افتاد حضرت علی علیه السلام خود را نزدیک او رساند و بالای سر او ایستاد در حالی که زید رمقی بیشتر نداشت به او فرمود: ای زید، خدا ترا رحمت کند، به خدا سوگند ترا بسیار کم توقع (کم هزینه و کم مصرف) و بسیار مدد رسان و یاری بخش یافتم.

با شنیدن گفتار حضرت، زید سرش را به سوی امام بلند کرد و چنین گفت: تو را نیز خداوند رحمت کند که به خدا سوگند تو را عالم به خداوند و آگاه و عارف به آیاتش یافتم، به خدا سوگند، من از روی جهل و نادانی همراه تو نجنگیدم، بلکه از حذیفة بن یمان شنیدم که می گفت: از رسول خدا صلی الله علیه و آله شنیده است که می فرمود: علی، امیر نیکوکاران و کشندهء بدکاران است، یاری کنندهء او پیروز و خوار کننده اش خوار است؛ بدانید که حق با علی است و به دنبال اوست شما نیز با علی باشید.

منابع:

بحارالانوار، ج 38 ، ص 35 ------ کشف الغمه

سوید بن غفله می‌گوید:

علی علیه السلام می‌فرمود: به خدا سوگند، اگر تمام دنیا را یک جا به منافق ارزانی بدارم باز مرا دوست نخواهد داشت، ولی اگر بینی مؤمنی را از دم شمشیرم بگذرانم باز مرا دوست خواهد داشت. دلیلش این است که من از رسول خدا شنیدم که فرمود:«ای علی، جز مؤمنان تو را دوست ندارند و جر منافقان با تو دشمن نیستند.»

حضرت علی علیه السلام در روایت دیگری می‌فرمود:« من پیش از آن که کسی با پیامبر نماز بگزارد، سه سال با او نماز خواندم و از جمله سخنانی که در آن مدت پیامبر با من گفت این بود که هیچ مؤمنی با من دشمنی نمی کند و هیچ منافقی مرا دوست نمی دارد.»

منابع:

بحارالانوار، ج39، ص 251، حدیث 17 --------- امالی شیخ طوسی

بحارالانوار، ج39، ص 252، حدیث 19 --------- امالی شیخ طوسی

حضرت صادق علیه السلام می‌فرمود:« امیرالمومنین علی علیه السلام در پیشگاه خداوند از تمام امامان برتر است و پاداش اعمال همه ائمه برای علی علیه السلام محسوب می‌شود. هر یک از آنان نیز بنا به میزان اعمالشان فضیلت دارند. رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام فضیلتی مخصوص به خود دارند.»

یکی از اصحاب امام باقر علیه السلام می گوید:« از امام درباره این آیه 43 سوره رعد پرسیدم:« قل کفی بالله شهیداً بینی و بینکم و من عنده علم الکتاب »؛ ( بگو (ای پیامبر)، تنها گواه میان من و شما خداوند و عالمان حقیقی به کتاب خدا خواهند بود.)

حضرت باقر علیه السلام فرمود:« عالمان به کتاب خدا ما (ائمه) هستیم، ولی علی نخستین از ما و برتر از همه ما و بهترین ما بعد از پیامبر است.»

منبع:

بحارالانوار، ج 39، ص 92، حدیث 6 ------ کامل الزیارات

امام محمد باقر علیه السلام از جابربن عبدالله انصاری درباره علی علیه السلام پرسید.

جابر جواب داد:

به خدا سوگند او نابودکننده کافران و کشنده ستمگران و عهدشکنان و خارج شدگان از دین و ولایت بود. من از رسول خدا شنیدم که فرمود:

« علی پس از من، بهترین فرد بشر است و هر کس درباره او شک کند کافر است.»

عطیه می گوید:

از جابربن عبدالله درباره علی علیه السلام سؤال کردند.

او پاسخ داد:« علی بهترین انسان است و جز منافقان هیچ کس درباره او شک نمی کند.»

منابع:

بحارالانوار، ج 38، ص 13، شماره 16 ------ کشف الغمه

بحارالانوار، ج 38، ص 15، شماره 22

پیامبرخدا صلی الله علیه وآله مردم طائف را تهدید کرد که در صورتی که اسلام نیاورند، علی علیه السلام را به سوی آنها خواهد فرستاد. اهل طائف تسلیم شدند و اسلام آوردند.

آن‌گاه پیامبر در جمع یارانش فـرمود:« هیچ گروهی با من مخالفت نکردند مگر آنکه آنها را با تیر خداوند هدف گرفتم.»

اصحاب پرسیدند:«ای رسول خدا، تیر خداوند چیست؟»

پیامبر فرمود:« علی بن ابی طالب است. من او را به هیچ مأموریت جنگی روانه نکردم جز آنکه جبرئیل در سمت راست او و میکائیل* در طرف چپ او و فرشته ای پیش روی او و ابری بالای سرش بود و خداوند به دوستم، پیروزی عنایت می‌کرد.»

منابع :

بحارالانوار، ج 40، ص 31، حدیث 62 -------- امالی شیخ طوسی

آن‌گاه پیامبر در جمع یارانش فـرمود:« هیچ گروهی با من مخالفت نکردند مگر آنکه آنها را با تیر خداوند هدف گرفتم.»

اصحاب پرسیدند:«ای رسول خدا، تیر خداوند چیست؟»

میکائیل یکی از چهار فرشته مقرب خداست که مأمور روزی رساندن به مخلوقات است .

نظرات شما عزیزان: